Polska, Licheń: 12 grudnia 2020 roku, we wspomnienie Matki Bożej z Guadelupe, we wczesnych godzinach porannych, zmarł w domu zakonnym w Licheniu Starym ks. Jan Wojtkiewicz MIC. Żył lat 88, w Zgromadzeniu 70, w kapłaństwie 62.

Ksiądz Jan Wojtkiewicz syn Józefa i Anny z d. Łagusznik urodził się 10 sierpnia 1932 roku w Królewszczyźnie, pow. Dzisna, woj. i diec. wileńska (obecnie jest to teren Białorusi). Tam ukończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. Tuż przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się do miejscowości Nadzieja, pow. Brasław. Podczas wojny ukończył kolejne trzy klasy szkoły powszechnej, w tym II i IV w szkole rosyjskiej. W 1946 r. wraz z rodziną przybył na Ziemie Odzyskane i zamieszkał w Biskupcu, pow. Reszel, woj. Olsztyńskie. W latach 1946-49 ukończył klasy VI-IX – zdał tzw. małą maturę i w 1949 roku zgłosił się do Zgromadzenia. Po ukończeniu nowicjatu pierwszą profesję złożył w Skórcu 15 sierpnia 1950 roku. W latach 1950-52, na warszawskich Bielanach ukończył X i XI klasę, zdobywając świadectwo dojrzałości, a następnie tamże w roku 1952-53 I kurs filozofii. W roku 1953-54 podczas przerwy w studiach pracował w kancelarii parafii Matki Bożej z Lourdes przy ul. Wileńskiej w Warszawie. W latach 1954-56 w Gietrzwałdzie ukończył II rok filozofii i I teologii. Śluby wieczyste złożył w Skórcu 15 sierpnia 1955 roku. W latach 1956-59 ukończył pozostałe trzy lata teologii w WSD we Włocławku.

Święcenia prezbiteratu przyjął po piątym kursie we Włocławku dnia 22 czerwca 1958 roku z rąk ordynariusza włocławskiego bpa Antoniego Pawłowskiego. Po ukończeniu studiów seminaryjnych w roku 1959-60 odbył studium pastoralne (tirocinium) w Krakowie u OO. Franciszkanów Konwentualnych.

Pierwszą placówką duszpasterską był Grudziądz: w 1960-61 pracował tam jako katecheta; w roku 1961-62 był prefektem kleryków w Warszawie na Pradze. Następnie powrócił do Grudziądza i w roku 1962-63 pracował w duszpasterstwie przy kościele rektoralnym, a w roku następnym (1963-64) jako współpracownik w duszpasterstwie w Skórcu. Ponownie przeniesiony do Warszawy na Pragę w latach 1964-67 był duszpasterzem i w tym czasie uzyskał świadectwo matury państwowej. Przeniesiony do Sulejówka w roku 1967-68 obok zajęć duszpasterskich rozpoczął kurs przygoto¬wawczy do studiów na Wydziale Architektury na UW. W latach 1968-72 pracował w duszpasterstwie w Licheniu. W następnym trzyleciu (1972-75) był kapelanem Szpitala Bielańskiego w Warszawie. W 1975 roku został skierowany do Rdzawki i tam był katechetą i rektorem kościoła na Obidowej (1975-81). W roku 1981-82 pełnił obowiązki katechety i współpracownika w duszpasterstwie w Stoczku Klasztornym. W latach 1982-84 był współpracownikiem w duszpasterstwie w Warszawie na Stegnach, skąd został przeniesiony do naszego WSD w Lublinie, gdzie w latach 1984-86 był ekonomem domu. W 1986 roku został skierowany do Lichenia i przez dwa lata był spowiednikiem w sanktuarium MB Licheńskiej. Kolejne dwa lata (1988-90) pracował w sanktuarium Matki Bożej Pokoju w Stoczku Klasztornym. W roku 1990, pozostając formalnie członkiem domu w Stoczku Klasztornym, wyjechał do pracy duszpasterskiej na Wileńszczyznę, którą opuścił 45 lat wcześniej (trzeba pamiętać, że znaczna część obecnej Białorusi określana była tym mianem). W latach 1990-92 pracował w Orszy, od roku 1992 do 2001 był proboszczem w Hermanowiczach i Łużkach na Białorusi. W 2001 r. został przeniesiony do pracy duszpasterskiej jako proboszcz w Podświlach. W roku następnym został skierowany do domu drujskiego i tam został wikariuszem w parafiach: Idołta, Druja i Powiacie. W roku 2005 otrzymał dekret przenoszący go do domu licheńskiego do pracy w sanktuarium MB Licheńskiej. W Licheniu gorliwie pracował jako spowiednik niemal do końca życia.