Polska, Lublin: uroczystości pogrzebowe archimandryty Romana

W grobowcu Zgromadzenia Księży Marianów na lubelskim cmentarzu przy ul. Unickiej spoczęło ciało śp. o. archimandryty Romana Ryszarda Piętki MIC. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w piątkowe południe w kaplicy parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP na Bazylianówce. Poprzedziło je modlitewne czuwanie, podczas którego na przemian rozlegały się gregoriańskie melodie rzymskiej Liturgii Godzin oraz cerkiewnej Panichidy.

Przed liturgią eucharystyczną odczytano biogram zmarłego oraz telegramy kondolencyjne biskupów Zbigniewa Kiernikowskiego, ordynariusza siedleckiego oraz Jana Martyniaka, metropolity przemysko-warszawskiego obrządku bizantyńsko-ukraińskiego. Mszy św. w rycie rzymskim przewodniczył bp Mieczysław Cisło, administrator archidiecezji lubelskiej. Wokół ołtarza zgromadziło się prawie 60 kapłanów obrządków rzymskiego i bizantyńskiego. Rodzina, parafianie z Kostomłot i Lublina, bracia zakonni i klerycy, siostry zakonne z kilku zgromadzeń, grono przyjaciół o. Romana – wypełnili po brzegi parafialną kaplicę.

Na początku bp Mieczysław wspomniał o dużym wkładzie Zmarłego w lubelskie dzieło ekumenii. Homilię pogrzebową wygłosił o. archimandryta Jan Sergiusz Gajek MIC, wizytator apostolski Kościoła katolickiego rytu bizantyńsko-białoruskiego, duchowy uczeń śp. archimandryty Romana. Zauważył on, iż na liturgii pogrzebowej zgromadzili się duchowni i wierni nie tylko z różnych regionów Polski, ale także z zagranicy (Austria, Białoruś, Łotwa, Rosja, Ukraina, Włochy), ponadto reprezentujący kilka obrządków katolickich oraz inne wyznania chrześcijańskie. To szerokie spektrum uczestników pogrzebu zaświadcza o tym, iż misja o. Romana – który starał się życiem i czynami powtarzać Jezusową prośbę „Ojcze, spraw, aby byli jedno” – przyniosła ogromne owoce.

Przed zakończeniem liturgii wikariusz prowincjalny ks. Eugeniusz Zarzeczny podziękował za świadectwo życia i posługi Zmarłego oraz jego nieustanną troskę o to, by wielu młodych współbraci nauczyć oddychania „dwoma płucami Kościoła – Wschodu i Zachodu”. Wyraził także wdzięczność parafianom z Kostomłot, którzy przed 40 lat wspierali swojego dawnego proboszcza.

Obrzędy pożegnania w kościele i na cmentarzu odbyły się w rytach łacińskim, bizantyńsko-słowiańskim i bizantyńsko-ukraińskim; w językach polskim, ukraińskim i starocerkiewnosłowiańskim.

Requiescat in pace! Wiecznaja pamiat’!

xkt

Zobacz więcej aktualności >